Het incident.

Alle middelen zijn goed om de druk van de ketel te halen.
Het gewauwel van advocaten die hun verdachte cliënten verdedigen, wordt door de media als de ware waarheid gelanceerd.
De heer Guido Demoor werd niet vermoord, hij kwam niet om het leven door doodslag, zelfs niet door slagen en verwondingen.

Advocaat Kris Luyckx keek in een autopsieverslag om ons met de zekerheid van de gepokte hersenspecialist te kunnen verkonden dat Guido Demoor bezweek aan een hersenbloeding. Een hoge bloeddruk in combinatie met het feit dat het slachtoffer zich had opgewonden, hebben wellicht tot de hersenvliesbloeding geleid... dus niets overleden ten gevolge van de slagen of schoppen die hij gekregen zou hebben " Na te lezen in de Gazet van Antwerpen!
Zoals advocaten weten volgt op een hersenbloeding onmiddelijk de dood. En indien alle hersenchirurgen het tegendeel beweren, dan zal mijnheer de pleitbezorger de gazetten vertellen dat men ook met een langzaam vorderende hersenbeschadiging op lijn 23 kon stappen.
Dat de frele bloedvaten in het hersenvlies ook wel eens zouden kunnen stuk scheuren door menige hevige trap op de hersenschedel zal wel niemand voor waar willen houden. Trouwens, was Guido Demoor - die als bijzonder sociaal gold- ook niet reeds psychisch slachtoffer van de wankele gezondheidstoestand van zijn hersenen? Vandaar zijn vermetele moeizucht, hij heeft geen gemoederen willen bedaren, hij heeft geen belagers van zich af willen houden, hij heeft zich niet verdedigd. Hij leidde de aanval, hij was het die een ietwat uitbundige jongere, redeloos naar de keel vloog.

Post mortem ontloopt de dader zijn veroordeling.
En de jongeren ? Wettige zelfverdediging.
Recht geschiedt.

Tergend maar niet roekeloos geding.

Onze rechtspraak is als vissen, het is een mooie zaak en geeft het Belgdom veel vermaak.
Gewis, het is onwaar dat rechters tot over hun oren in het werk zitten, dat misdadigers niet meer voor de rechter treden, dat door langdurige procedures selekte misdadigers witgewassen worden wegens verjaring der feiten. De Belgische justitie heeft aan middelen niet het minste tekort. Zelfs over wie een vlieg een poot uittrekt wordt waardig geoordeeld.

Is er toch een Waals model-madameke dat haar eigen beeltenis tegenkomt op een affiche van het Belang dat niet het hare is. Boenk reklamaties, rechtspraak, straf en boete.
Is er toch een fotograafske dat zijn konterfeitsel , invers en met onrechtmatig geringde vinger, tegenkomt op een affiche van het Belang dat het zijne niet is. Hophop, op naar zijn recht en kassa kassa !
Is er toch een papierfabrikant die merkt dat op zijn papier een affiche werd gedrukt ...
Is er toch een verfwinkel die vaststelt dat zijn drukinkt op een affiche kleeft ...
Is er toch de papierpapmenger die vindt dat zijn lijm ....
De lijmkwastbinder, de lijmemmerproducent, de ladderfabrikant .
Auto's transporteeerden staatsgevaarlijke affiches, autogiganten trekken naar Justitie, onder de auto's de wielen, Goodyear Michelin Continental, over wiens asfalt, met welke diesel.

Lieflijke advocaten wenkt
een gouden tijd.
En tot veler jolijt,
en al is 't geen stem
toch de zure centjes kwijt!

Rip Deal, een federale viervuldigheid.

Honderd maal sneller dan het er verscheen, verdween het magere opsporingsbericht van eergisteren ( zie Luide mars (2-de deel ) van de webstek van de federale politie. Onder het motto Privacy First heeft het gerecht blijkbaar geen behoefte aan getuigen die zouden kunnen vertelllen waar de gezochte persoon heeft uitgehangen van zaterdagnacht tot dinsdagavond.
Het 6-jarig zoontje van de stalknecht, alias de webstekklungelaar van http://www.polfed-fedpol.be weet daar beter het nodige weg te schrijven, dan zijn stekje behoorlijk vol te schrijven. Eergisteren was hij nog op zoek naar de vier AIT OUD Abdallahs, die ondertussen met zijn allen zijn opgedoken en van het politiestekje verwijderd, vandaag wordt driftig uitgekeken naar een zekere Rip Deal of in het Frans Ripdeal toutcourt.

Témoignages:
Si vous avez plus de renseignements concernant Ripdeal , ou si vous savez où cette personne réside, veuillez prendre contact avec les enquêteurs de la Police Fédérale via le numéro de téléphone gratuit:
0800 / 91.119

Getuigenissen:
Weet u meer over Rip Deal , of weet u waar deze persoon verblijft, gelieve dan contact op te nemen met de onderzoekers via het gratis nummer:
0800/91.119

Of mijnheer Rip Deal iets te maken heeft met een zogenaamde " rip deal" is best mogelijk. Een rip deal is een louche handeltje waarbij een louche zaak had moeten geruild wordt tegen iets met gelijke waarde, maar waarbij een partij de andere bedriegt. Zoals tegen veel geld een zakje zelfrijzende bloem als cocaine versjacheren. Het loont een keer, maar dikwijls is het een levensgevaarlijke rip deal.


Volgens Antwerpse toogpraat is de jongen die met alleen zijn onderbroek aan in de Schelde verdronken nadat hij op de vlucht werd gedreven in verband met een futiele rip deal. Erg genoeg voor die knaap. Nog meer voor de familie. Als apotheose van de niet zo stille mars voor het verdriet van A, werd een toespraak in scene gezet. Moeder Boussaka schreeuwde haar verdriet om het verlies van haar zoon. Aan iemands dood hebben immer anderen meegewerkt. Haar verdriet werd niet misbruikt om diegenen terecht te wijzen die van de halfslachtige drugwetten de drughandel, en daarmee de drugmaffia in de kaart spelen. De ware schuldigen kent men vanuit gestroomlijnde media of soms vanaan de dwarsliggende toog. Nogaleens van tussen die twee. Aan Justitia om het te klaren! Met de federale zal het wel lukken.

Luide Mars (3-de deel)

Cédric Visart de Bocarmé, procureur van Luik preciseert dat Abdellah Ait Oud niet voorwaardelijk vrij was. Formeel heeft hij gelijk, voor de rest is het, hoe je het wil zien.
Gisteren herkende Abdellah Ait Oud zijn foto op TV. Hij meldde zich bij de politie.

Hier een greep uit het verleden van de "bevoorrechte getuige", de " niet verdachte" , de man met " één zedenfeit met meerderjarige". Over
het gerechtelijk verleden van Abdellah Ait wisten de Vlaamse media amper enige waarheid te vertellen. Voor die platbroeken waren de correcte wensen van la Onckelinx et C° zo goed als heilig !

In april 1994 werd Abdellah Ait Oud onder aanhoudingsmandaat geplaatst voor verkrachting van zijn nichtje, dat toen 14 jaar was. De verkrachtingen waren begonnen toen het meisje 6 jaar was. In haar dagboek noteerde ze :"Ik haat mijn oom omdat hij mij verkracht". Ait Oud werd veroordeeeld tot een gevangenisstraf van 5 jaar en een onder probatiestelling van 1 jaar. (Eerst ontkende hij zijn misdaden, later beweerde hij dat hij zijn nichtje pas vanaf de leeftijd van 11 jaar misbruikte.)
Na 21 maanden kwam hij voorwaardelijk vrij. ( Volgens de Wet Lejeune kan een veroordeelde - mits goed gedrag - bij een eerste straf vrij komen na 1/3 van de straftijd.)

Op 7 september 1997, werd hij aangehouden voor diefstallen en weer opgesloten. En weer voorwaardelijk vrijgelaten.

Op 10 maart 2001 om halftien 's morgens benadert hij in Flémalle een 14-jarig meisje, dat met haar hondjes wandelde, om haar de weg te vragen. Hij grijpt haar slaat haar met een steen op het hoofd en sleurt ze in zijn auto. Omdat ze dreigt te ontsnappen, slaat hij haar opnieuw met de steen op het hoofd en rijdt snel weg. Het meisje blijft bij bewustzijn. Hij brengt haar naar Grâce-Hollogne. Temidden de velden stopt hij langs een modderige weg . Hij ontkleedt haar, verkracht, gooit haar uit de auto, laat haar achter. Getraumatiseerd bereikt het meisje op eigen kracht een woning om hulp te vragen. Door haar getuigenis wordt Abdallah Ait Oud aangehouden .
Op 24 april 2001 wordt hij onder aanhoudingsarrest geplaatst voor aanranding, slagen en ontvoering. Hij ontkent de feiten.

Sinds 14 december 2005 is Abdallah Ait Oud opnieuw vrij , nadat hij voordien geïnterneerd was in de justitiële inrichting "ter bescherming van de maatschappij" te Paifve. Hier verblijven een 160 (geesteszieke) geïnterneerden die niet verantwoordelijk zijn voor hun daden. Ze zitten er niet als straf, maar wel om te genezen. Als ze geen gevaar meer zijn voor zichzelf of een ander, mogen ze beschikken.
Cédric Visart de Bocarmé heeft dus gelijk: Abdallah Ait Oud is niet voorwaardelijk vrijgelaten.
Dat Abdallah Ait Oud nog onder toezicht van de gerechtelijke instanties zou moeten zijn zal de procureur wel niet kunnen ontkennen. Dat gerechtelijke instanties weten waar hun genezen geesteszieken zich ophouden en waarmee ze zich zoal bezighouden ligt voor de hand, - in een rechtstaat.
Even gerecht is het, dat de buurt, waar genezen kinderverkrachters hun reïntegratie mogen uitproberen, totaal in het ongewisse moet blijven over het verleden van die genezenen. Maar verkeren voorwaardelijk vrijgelaten gevangenen of voorlopig genezen gekken in een kinderrijke volksbuurt wel in een voor hen gunstigste omgeving ? Is een verblijf in de woonbuurten van een Madame Onckelinx of een Mijnheer Dewael geen beter alternatief voor ex-gedetineerden. Dat laat de exgevangenen toe zich te spiegelen aan betere voorbeelden dan die van de volksbuurt, met al zijn problemen en verlokkingen. En de ministriële omgeving zal niet nalaten te weten te komen of ze haar kinderen niet beter van straat haalt.

Of Abdallah Ait Oud al dan niet in oude gewoontes vervallen is, een misdaad zal hij niet vlug bekennen.
Als de verdwenen meisjes niet meer terugkeren en als de ex-verkrachter hun verkrachter en moordenaar is, heeft Paifve zich vergist, het systeem nogmaals grondig gefaalt. Weer zal geen minister zich verantwoordelijk tonen en opstappen.
De mars vertrekt.

Luide mars (2-de deel)

Dat "de onverdachte" van gisteren het gerecht op de heupen werkt blijkt vandaag. Volgens Belga beslisten de gerechtelijke autoriteiten van Luik om zijn foto en identiteit bekend te maken. De onverdachte heet Ait Oud Abdellah. Hij is 38 jaar geleden geboren in La Hestre ( in de provincie Henegouwen). Waar en wanneer ze de foto bekend maken blijft waarschijnlijk nog eventjes geheim. Bij de federale politie is geen vleugje van Ait Oud Abdellah te zien. Misschien kunnen ze er de robotfoto van de MP3-roofmoordenaar nog eens publiceren. En eronder zetten dat de man sterke gelijkenissen vertoont met rondtrekkende Polen. Wie dan iemand tegenkomt die erop gelijkt hoeft dan slechts te vragen of hij niet toevallig Ait Oud Abdellah is. Een zeer efficiente opsporingsmethode! Meteen is de jacht geopend en de argwaan voor hele bevolkingsgroepen weer gewekt.

Dat de beschermers van de rechten van het kind nog niet van zich lieten horen zal wel aan het weekend en het mooie weer te wijten zijn. Madame moeder zat nog geen 24 uur na de verwijning van haar meisjes alweer op café, weeral met kind. Volgens Belga bood een man aan om de baby bij hem te slapen te leggen. Hij oordeelde dat een baby niet in het café thuishoort en verwittigde de politie. De sociale dienst haalde het kind bij de moeder weg. Voor het uitvoeren van een gedwongen sterilisatie kwamen ze iets te laat.
Arme schapen.



UPDATE UPDATE UPDATE . Net voor het posten verscheen een afbeelding van Ait Oud Abdellah bij de federale politie - Geen persoonsbeschrijving wel vier foto`s. Eindelijk. Waarvoor was al dat getreuzel goed ? Nu nog vermelden hoe groot en zwaar de man is, zijn lichaamsbouw, welke kleur van haar en ogen hij heeft, welke haardracht hij had en welke kleren hij droeg op het ogenblik van zijn verdwijning... Is de man gevaarlijk ? Welke talen spreekt en verstaat hij? Pover pover pover. Maakt een geschoold politieman de webstek bij de federale of is dat het werk van het zesjarig zoontje van de stalknecht ? In alle geval er wordt gezocht naar getuigenissen.

(Letterlijk:)
Weet u meer over AIT OUD Abdallah , AIT OUD Abdallah , AIT OUD Abdallah , AIT OUD Abdallah , of weet u waar zij verblijven, gelieve dan contact op te nemen met de onderzoekers via het gratis nummer:
0800 / 91.119

of reageer online

Volgens de federale webstekklungel van dienst lopen er dus vier AIT OUD Abdallahs vrij rond.
Morgen staan hun onderbelichte zwartwit foto's in de krant.
Met de hoop Abdallah en twee levende meisjes te vinden.


PS. Foto's en afbeelding van http://www.polfed-fedpol.be weggehaald.

Burgerplicht

Meer voor de centen, minder voor de goede gang der dingen hoort het EU-parlement in Brussel thuis. Helaas, gedane zaken nemen geen keer. Dat er dan toch nog miljoenen slecht besteed en nutteloos weggeworpen worden aan het maandelijkse heen en weer reizen naar Straatsburg is er echter teveel aan. Daarvan overtuigd ? Teken dan razend snel deze "ONESEAT " - petitie !
Eén miljoen Europeanen worden gezocht om de EU te dwingen na te denken over hun milieu- tijd- en geldverkwistende verhuiskomedie. Op 13 juni 2006 om 14.03 uur stond de teller op 545550 intekenaars. Tot spijt van la grande France en een reiskosteninnend gezelschap, nog nooit een teller zo zien vorderen!
Europa telt er enigen die minder verdwaasd zijn dan menig van haar afgevaardigden.

Luide Mars.

Wat er met Nathalie Mahy (10) en Stacy Lemmens (7) gebeurde na halftwee 's nachts zaterdagmorgen 10 juni 2006, laat zich slechts vermoeden.
De politie doorzocht gedurende twee dagen vruchteloos de bosjes in de Luikse omgeving.
Gelukkig werden er geen lijkjes gevonden. Was beters te verwachten ? Verdwaalde meisjes ? Verwonde meisjes ? Geknevelde meisjes ?
Er dient gezocht, op vele plaatsen. Maar zoals indertijd de opzienbarende graafwerken voor de opheldering van de Dutroux-misdaden, zijn zulke zoekacties het zichtbare werk, toonbaar, filmbaar, fotogeniek, mediatiek. Ten gerieve van de brave burger.
De gepresenteerde moeite is de schone schijn van 's lands bestel is. Hoe de gerechtelijke overheid de bevolking onvoldoende tegen mogelijke misdadigers beschermd wordt verzwegen. Kritiek op de gerechtelijke werking blijft achterwege.

Wat de VRT noch de VTM niet wist of niet dierf of niet mocht vermelden, kon men
op maandag 12 juni om 12 uur beluisteren bij de NOS:

Toen de moeder van de verdwenen meisjes zich in het café van haar ouderlijke
taak kweet, was daar eveneens een gedetineerde met penitiair verlof
aanwezig. Volgens de NOS was hij veroordeeld wegens pedofilie.
's Avonds weten VRT en VTM nog steeds van niets. Terwijl de RTBF vermeldt dat
een gezochte man werd veroordeeld voor verschillende feiten waaronder ook een
zedenfeit, weliswaar met een "meerderjarige".

De officiële berichtgeving is terughoudend en blijft wazig.
De media beweren dat het Luikse gerecht op zoek is naar een "bevoorrechte getuige" die ze willen horen, een bezoeker van een café in de buurt waar de meisjes
waren, een man met een gerechtelijk verleden, maar daarom "nog geen verdachte".

"Nog geen verdachte" is een waarheid als een koe die eieren legt.
Niets bewijst dat de kerel die voorwaardelijk werd vrijgelaten überhaupt de meisjes ontmoette. Een lynchpartij is niet aan de orde. Maar hem onverdacht noemen, is wel politiek correct maar eveneens een grote leugen. Ook als de man met de verdwijning helemaal niets te maken heeft, zal hij wel meer dan genoeg beseffen dat hij als verdachte nr. 1 in aanmerking komt. De identiteit van die man komen we niet te weten. Zij wordt voor de openbaarheid verborgen gehouden, ter bescherming van
de privacy . De privacy van een man die in de fout gaat, dit alleen reeds door zich
aan het zicht van politie of gerecht te onttrekken.

Als de man echter de kinderen heeft benaderd, dan staan de verantwoordelijken voor wetten die misdadigers eerder beschermen dan bewaken, eens te meer zwaar in de schuld. Om liefst geen deining te verwekken, wordt over een onverantwoord loslaten van een mogelijke dader op alle kanalen gezwegen.

Het is goed dat de foto's van de meisjes verspreid worden, zijn ze verloren gelopen
zal men ze vinden. Maar als iemand ze meegenomen heeft, dan dient de dader snel opgespoord, zo zijn de meisjes misschien nog te redden. Maar nergens hangt de beeltenis van een mogelijke dader tegen de wand.
Dat hoort niet, dat mag niet. Slachtofferhulp wordt achteraf geboden.

Lui laks corrupt, vertikkend om fatsoenlijke wetten te maken en fatsoenlijk wetten te doen naleven. Zo zijn de regenten. Met uitgestreken gezichten, wars van elke politieke recuperatie, hun medeleven betuigend ter gelegenheid van de volgende stille mars. Ze zullen hun schuld weer op anderen weten af te wentelen. Maar 't zijn geen allochtone gemeenschappen, 't zijn niet de mestkevers, 't zijn de regenten die hun land en volk tekort doen. 't Zijn zij die straatcriminelen laten lopen, die veroordeelde misdadigers vrij laten . 't Zijn zij die na jaren uit- en afstel halsoverkop een wapenwet stemmen. 't Zijn zij die aan hun postjes kleven en voor hun falen geen verantwoordelijkheid op zich nemen.

Voor de regenten is een stille mars een blindenmars, de mars waarvan zij de richting aanduiden om ze in een dood straatje te laten verlopen. Hoelang nog?
Is ooit een mars in aantocht, die een harde vuist maakt tegen regenten die zeer bevreesd zijn om het roer om te werpen, maar erg onbeducht om vooral zichzelf een meer dan leefbare toekomst te bezorgen.