er is alleen de stilte

Deze tekst is het een vervolg op drie vorige blogs:
Indianenverhalen
in 's lands belang en
niet zonder check en bel 'ns.

11 september 2001. De ene zijn dood, is de andere zijn brood. De Al Qaeda aanval op de Verenigde Staten joeg duizenden de dood in. De Belgische perikelen verzonken erbij in het niet. Goed voor België. Het koninkrijk verdween uit het brandpunt van de Europese pers. Geplande reportages werden uitgesteld. Der Spiegel bracht zijn voorgenomen reportage niet twee weken, maar wel twee maanden na een eerste door de Standaard getorpedeerd artikel in Der Spiegel-Online. Een vertaling van een artikel in der Welt am Sonntag van 19 augustus 2001 heeft dezelfde strekking als dat van der Spiegel-Online.)
Volgens DS getuigden artikels in Der Spiegel-Online niet van dezelfde degelijkheid als die in Der Spiegel. ( De redactie van Der Spiegel heeft dit met met klem tegengesproken. DS verkoos haar lezers te bedriegen door Der Spiegel het recht op antwoord te weigeren.) De degelijke Der Spiegel publiceerde o.a. een interview met Michel Nihoul. Wat die daar uitkraamde heeft geen naam. Stonden er in België geen gedrukte exemplaren van Der Spiegel in de rekken of wou België weerom geen Duits meer begrijpen? De reportages in Der Spiegel werden niet neergebliksemd, België evenmin.
Iedereen hield zich gebukt, niets gezien, niets gehoord, niets geweten. Nochtans was de koopwaar waarmee Michel Nihoul wou uitpakken niet mals. Een normaal land had er zijn duimschroeven voor aangedraaid. Voor de verklaringen aan Der Spiegel, werd Nihoul zelfs niet aan de tand gevoeld. Tenzij achter gecapitioneerde deuren, in de grootste stilte ?
Wel werd Nihoul bijna buiten verdenking gesteld voor het proces Dutroux.
Wel werd Nihoul tijdens het Dutroux-proces, dankzij het ingrijpen van de beroepsrechters, onschuldig bevonden aan die feiten waarvoor 7 van de 12 juryleden getuigen hem wel schuldig achtten.
Wel werd de gevangenisstraf van Nihoul snel omgezet in een verblijf op zijn appartement aan de Vlaamse kust. Elektronisch toezicht met zicht op zee.
Wel heeft Michel Nihoul een eigen webstek, met tierlantijntjes waaraan een doorsnee blogger niet kan tippen.
Michel Nihoul nodigt er iedereen uit. Hij gaat spreken. Aarzel niet om een vraagje te sturen naar contact@michelnihoul.be . Michel staat er ter uwer persoonlijke beschikking.
Probeer het eens, graag in het Frans, liefst geen moeilijke vragen, anders mag je naar zijn antwoord fluiten. Uw e-adres is dan wel bij hem.
Op 17 februari brengt de RTBF een uitzending/film met de medewerking van Nihoul
In maart verschijnt een boek met alle wetenschap die Nihoul kwijt wil zijn.
De reclame ervoor zal er in uw e-bus niet naast vallen!

( het vervolgt: zotten hebben spreekrecht )