Indianenverhalen
Deze tekst is het een vervolg op twee vorige blogs: in 's lands belang en niet zonder check en bel 'ns.
De Belgische koning heeft 'narrenvrijheid', hij is wettelijk onaantastbaar. Voor wie aan de vorstelijke dis zit, vallen er kruimels (1). Een gezelschap dat samen met de koning de wet overtreedt, laat zich door geen Belgische rechtbank vangen. De aanbidders van de grondwettelijke monarchie hebben geen oren naar die logica.
Vooral niet toen Jean Nicolas zijn licht liet schijnen op het onfrisse verhaal over Albert II.
Fijne heren met slechte manieren en even zulke dames handelen vrij naar believen, doordat zij een prinsje deelachtig/medeplichtig maken aan hun losbandige feestjes. Als later hun fuivende prins Albertje onverwacht een plezante Albert en koning wordt, dan kan hun pret niet meer op. De kist met hun vuile geheimen lijkt voorgoed verzegeld... Tot op zekere dag het kostbare zegel dreigt te breken onder de druk van de Dutroux-affaire, kindermoord en het seksueel misbruik van kinderen door onderwereldfiguren, ditmaal vanuit het gemene volk.
1996. Het land spiedt naar netwerken. De misdaden, verweven met een schandalig slecht werkend politieapparaat, zorgen quasi voor een volksopstand. De eerste Witte Mars. Die wordt in veilige banen geleid. Tussen de gelederen lopen de verantwoordelijken voor het kreupele bestel, een onschuldig ballonnetje in de hand. Verwilghen wordt op het witte paard getild. De overheid zal de rottigheid wegsnijden, als het moet 'tot op het bot ' (2) ! Feiten en getuigenissen hopen zich op.
Maar er ontploft geen vat, de druk neemt af. Het witte paard krijgt te weinig voer, Verwilghen wordt zijn eigen schildknaap. Adieu moeilijke onderzoeksrechter Connerotte, minder muggen ziften procureur Bourlet! Afgezien van beeldvullende graafwerken zal een pragmatische onderzoeksrechter Langlois de klus welklaren geluidloos oplossen.
Augustus/september 2001. Jean Nicolas dweilt half Europa af en pocht dat de onthullingen in zijn boek zullen leiden tot het aftreden van koning Albert II. Het officiële België gaat in 't verweer.
Nog voor iemand geslagen werd (of het beruchte boek gelezen), schreeuwden het hof, regering en pers eendrachtig moord en brand. Het gerecht ondernam zelfs (tevergeefs) stappen om Jean Nicolas het zwijgen op te leggen. ( Het vrij betreden van Belgische bodem werd hem wel ontzegd.)
Geruchten over de roze balletten en het meer dan onvoeglijk gedrag van prins Albert waren niet nieuw. Obligaat doen kranten en Tv de gepubliceerde feiten af als verhalen die iedere grond van waarheid missen, indianenverhalen. Ze beweren dat Nicolas zijn honing puurt uit het Dutroux-dossier, uit ongeloofwaardige getuigenissen. De Belgische pers verzwijgt dat de verdenkingen t.o.v. Albert II door Nicolas eveneens berusten op mondelinge verklaringen uit het dossier Pinon.(Een klein deel op het net:
( LES PARTOUZES TRES SPECIALES "DES PERSONNES QUI DIRIGENT LE PAYS" LA RETRANSCRIPTION INTEGRALE JUDICIAIRE D'UN ENREGISTREMENT SONORE DU DOSSIER PINON, GARDE COMME UN SECRET D'ETAT DEPUIS 1981!)
Alle getuigenissen ten laste van Albert II zijn grondig onderzocht en weerlegt , aldus de dienaars in de pers, zo geloofwaardig als een dogma (3) .
De beweringen van Nicolas zijn niet vrij van sensatiezucht. De pers gaat echter voorbij aan de de essentie ervan nl. dat misdadigers, kinderschenders vrijuit gaan indien ze het Belgische staatshoofd in hun activiteiten betrekken.
Onrechtstreeks sterkt Nicolas het simpele vermoeden, dat de bescherming waarvan hoge pieten lijken te genieten, het ontdekken van misdadige pedofiele netwerken in de weg staat. De beweringen van Nicolas moeten daarom snel, ongelezen, tot een ongeloofwaardige brei gestampt worden. Met als resultaat een indianenverhaal. Door de eensgezinde gedrevenheid van de media verdwijnt Nicolas in dezelfde lade als de getuigen X1, X2, X3, X4. Voorover is de storm, die er trouwens nooit een was. België, pers en bestel bloeien weer in hoopvolle eendracht. Wie oppert dat er nog onwelriekende luchten waaien handelt verdacht inciviek ; het kamp der 'believers' wordt het kamp der idioten.
Vermetel was de hoop die Nicolas zich wellicht heimelijk stelde. De koning bleef aan! De interne eenheid werd versterkt. Maar het buitenland genoot van de Belgische schandalitis. Het verhaal van Nicolas werd er niet tot indianenverhaal vermalen. En wat ervan bleef hangen herleidde het Belgisch imago tot juistere proporties. 'Dit is Belgisch' verleende aan ieder product een bittere bijsmaak. Vanaf een zonovergoten terrasje liet zich dat niet merken. Toeristvriendelijk ! De klant is euh koning! Maar aan de volkse toog van bistrot tot Stube werd Belgium,Belgique,Belgien de welgekende maar slechte merk, tenzij voor bier, duistere zaakjes en ... indianenverhalen?
(1) Kruimels
1. De zachtwaterbehandeling van de milieu- en bouwovertredingen van Fabiola de Mora y Aragon.
2. De gedoogde politieke bemoeienissen door Philippe de Cordonbeminnelijke.
3. Het gerecht dat blindemanneke speelt met snelheidsduivel en zoetwatermatroos Laurent de Ezelvriendelijke
4. De zegen van Koning Boudewijn voor de 'moord op zijn het ongeboren leven' van zijn achterneef/nichtje, verwekt door Laurent de Ezelinvriendelijke.
(2) Bot, (~ten) : been, knook
Ook [Belg., inf.] laars; Uitdr: De VLD is open, 'ja mijn botten !' ( 'maak dat de ganzen wijs!' ). 't Is van mijn botten.( Het trekt op niets).
(3) geloofwaardig als een dogma :
Begin januari 2007 konden wij even een blik werpen op die wonderlijke werkwijze van de Belgische justitie. En al betrof het slechts een mogelijke kroonprins van het zevende (11-de) knoopsgat, prins Laurent werd zelfs niet met lamswollen handschoenen 'aangepakt'; hij werd amper gedagvaard als getuige. Zelfs dat gebeurde schoorvoetend, bovendien slechts nadat Albert II hiervoor zijn koninklijke toelating had verleend !
Is het dan onterecht zich af te vragen op welke wijze en door wie prins Albert tussen 1980 en zijn troonbestijging in 1993 van iedere blaam werd gezuiverd ? Heeft iemand weet van een koninklijk besluit dat ooit door koning Boudewijn werd uitgevaardigd om een gerechterlijk onderzoek naar het verleden van broeder lief mogelijk te maken?
(wordt vervolgt: er is alleen de stilte )
De Belgische koning heeft 'narrenvrijheid', hij is wettelijk onaantastbaar. Voor wie aan de vorstelijke dis zit, vallen er kruimels (1). Een gezelschap dat samen met de koning de wet overtreedt, laat zich door geen Belgische rechtbank vangen. De aanbidders van de grondwettelijke monarchie hebben geen oren naar die logica.
Vooral niet toen Jean Nicolas zijn licht liet schijnen op het onfrisse verhaal over Albert II.
Fijne heren met slechte manieren en even zulke dames handelen vrij naar believen, doordat zij een prinsje deelachtig/medeplichtig maken aan hun losbandige feestjes. Als later hun fuivende prins Albertje onverwacht een plezante Albert en koning wordt, dan kan hun pret niet meer op. De kist met hun vuile geheimen lijkt voorgoed verzegeld... Tot op zekere dag het kostbare zegel dreigt te breken onder de druk van de Dutroux-affaire, kindermoord en het seksueel misbruik van kinderen door onderwereldfiguren, ditmaal vanuit het gemene volk.
1996. Het land spiedt naar netwerken. De misdaden, verweven met een schandalig slecht werkend politieapparaat, zorgen quasi voor een volksopstand. De eerste Witte Mars. Die wordt in veilige banen geleid. Tussen de gelederen lopen de verantwoordelijken voor het kreupele bestel, een onschuldig ballonnetje in de hand. Verwilghen wordt op het witte paard getild. De overheid zal de rottigheid wegsnijden, als het moet 'tot op het bot ' (2) ! Feiten en getuigenissen hopen zich op.
Maar er ontploft geen vat, de druk neemt af. Het witte paard krijgt te weinig voer, Verwilghen wordt zijn eigen schildknaap. Adieu moeilijke onderzoeksrechter Connerotte, minder muggen ziften procureur Bourlet! Afgezien van beeldvullende graafwerken zal een pragmatische onderzoeksrechter Langlois de klus wel
Augustus/september 2001. Jean Nicolas dweilt half Europa af en pocht dat de onthullingen in zijn boek zullen leiden tot het aftreden van koning Albert II. Het officiële België gaat in 't verweer.
Nog voor iemand geslagen werd (of het beruchte boek gelezen), schreeuwden het hof, regering en pers eendrachtig moord en brand. Het gerecht ondernam zelfs (tevergeefs) stappen om Jean Nicolas het zwijgen op te leggen. ( Het vrij betreden van Belgische bodem werd hem wel ontzegd.)
Geruchten over de roze balletten en het meer dan onvoeglijk gedrag van prins Albert waren niet nieuw. Obligaat doen kranten en Tv de gepubliceerde feiten af als verhalen die iedere grond van waarheid missen, indianenverhalen. Ze beweren dat Nicolas zijn honing puurt uit het Dutroux-dossier, uit ongeloofwaardige getuigenissen. De Belgische pers verzwijgt dat de verdenkingen t.o.v. Albert II door Nicolas eveneens berusten op mondelinge verklaringen uit het dossier Pinon.(Een klein deel op het net:
( LES PARTOUZES TRES SPECIALES "DES PERSONNES QUI DIRIGENT LE PAYS" LA RETRANSCRIPTION INTEGRALE JUDICIAIRE D'UN ENREGISTREMENT SONORE DU DOSSIER PINON, GARDE COMME UN SECRET D'ETAT DEPUIS 1981!)
Alle getuigenissen ten laste van Albert II zijn grondig onderzocht en weerlegt , aldus de dienaars in de pers, zo geloofwaardig als een dogma (3) .
De beweringen van Nicolas zijn niet vrij van sensatiezucht. De pers gaat echter voorbij aan de de essentie ervan nl. dat misdadigers, kinderschenders vrijuit gaan indien ze het Belgische staatshoofd in hun activiteiten betrekken.
Onrechtstreeks sterkt Nicolas het simpele vermoeden, dat de bescherming waarvan hoge pieten lijken te genieten, het ontdekken van misdadige pedofiele netwerken in de weg staat. De beweringen van Nicolas moeten daarom snel, ongelezen, tot een ongeloofwaardige brei gestampt worden. Met als resultaat een indianenverhaal. Door de eensgezinde gedrevenheid van de media verdwijnt Nicolas in dezelfde lade als de getuigen X1, X2, X3, X4. Voorover is de storm, die er trouwens nooit een was. België, pers en bestel bloeien weer in hoopvolle eendracht. Wie oppert dat er nog onwelriekende luchten waaien handelt verdacht inciviek ; het kamp der 'believers' wordt het kamp der idioten.
Vermetel was de hoop die Nicolas zich wellicht heimelijk stelde. De koning bleef aan! De interne eenheid werd versterkt. Maar het buitenland genoot van de Belgische schandalitis. Het verhaal van Nicolas werd er niet tot indianenverhaal vermalen. En wat ervan bleef hangen herleidde het Belgisch imago tot juistere proporties. 'Dit is Belgisch' verleende aan ieder product een bittere bijsmaak. Vanaf een zonovergoten terrasje liet zich dat niet merken. Toeristvriendelijk ! De klant is euh koning! Maar aan de volkse toog van bistrot tot Stube werd Belgium,Belgique,Belgien de welgekende maar slechte merk, tenzij voor bier, duistere zaakjes en ... indianenverhalen?
(1) Kruimels
1. De zachtwaterbehandeling van de milieu- en bouwovertredingen van Fabiola de Mora y Aragon.
2. De gedoogde politieke bemoeienissen door Philippe de Cordonbeminnelijke.
3. Het gerecht dat blindemanneke speelt met snelheidsduivel en zoetwatermatroos Laurent de Ezelvriendelijke
4. De zegen van Koning Boudewijn voor de 'moord op zijn het ongeboren leven' van zijn achterneef/nichtje, verwekt door Laurent de Ezelinvriendelijke.
(2) Bot, (~ten) : been, knook
Ook [Belg., inf.] laars; Uitdr: De VLD is open, 'ja mijn botten !' ( 'maak dat de ganzen wijs!' ). 't Is van mijn botten.( Het trekt op niets).
(3) geloofwaardig als een dogma :
Begin januari 2007 konden wij even een blik werpen op die wonderlijke werkwijze van de Belgische justitie. En al betrof het slechts een mogelijke kroonprins van het zevende (11-de) knoopsgat, prins Laurent werd zelfs niet met lamswollen handschoenen 'aangepakt'; hij werd amper gedagvaard als getuige. Zelfs dat gebeurde schoorvoetend, bovendien slechts nadat Albert II hiervoor zijn koninklijke toelating had verleend !
Is het dan onterecht zich af te vragen op welke wijze en door wie prins Albert tussen 1980 en zijn troonbestijging in 1993 van iedere blaam werd gezuiverd ? Heeft iemand weet van een koninklijk besluit dat ooit door koning Boudewijn werd uitgevaardigd om een gerechterlijk onderzoek naar het verleden van broeder lief mogelijk te maken?
(wordt vervolgt: er is alleen de stilte )
E. stefkens op 12.2.07
<< Home