7.2.07

de schreeuw van de achterhoede


Klik op de afbeelding om de link te volgen

Zondag, 4 februari 2007


Ik had me voorgenomen er niets over te schrijven. Het klinkt namelijk zo ongeloofwaardig als je de verdediging opneemt van iemand waarmee je belangen deelt.

Het lijkt dan zo snel op een toffe-jongens-onder-elkaar-clubje, het ons-kent-ons dat ik de linkse kerk zelf verwijt, het mekaars-piemel-vasthouden dat zo kenmerkend is voor obscure figuren zoals de redactie van De Morgen, de leden van Blokwatch en de steuntrekkers van het Centrum voor Ongelijke Kansen en Racismeverspreiding.

Op aandringen van Karel De Gucht pleegde Yves Desmet niet alleen een ongegeneerde karaktermoord op prof. dr. Frank Thevissen van de VUB, maar veel erger nog: wetenschappelijk onderbouwde informatie wordt bewust achterstevoren gedraaid en ons leugenachtig in de maag geslitst.
De Stemmenkampioen is zijn stem kwijt.

Frank Thevissen is van bij de start lid van de Raad van Advies van het maandelijkse mediamagazine AchterhetNieuws, waarvan ik de uitgever ben. In het kader van deze professionele relatie, dacht ik eerst de verdediging van Frank aan de altijd zegevierende Waarheid over te laten.

Maar de situatie is zo gortig, zo kotsmisselijk makend, geworden dat ik niet langer meer mag zwijgen.

Wie nog een beetje stem heeft en van ont-stem-ming nog niet met verstomming is geslagen, zegt het voort.

Schreeuw het van de daken!



Dit weekend pakt Het Laatste Nieuws, zoals in het begin van elke maand, uit met de laatste peilingen van De Stemmenkampioen.

De eerste 14 dagen van januari werden 10.000 panelleden naar hun kiesintenties gevraagd. De manier waarop deze bevraging gebeurt, werd op punt gezet door prof. dr. Frank Thevissen van de VUB. Hij is niet alleen prof in politieke marketing, maar tevens statisticus. Professor Thevissen baseerde zijn systeem op zoveel mogelijk deelnemers (in tegenstelling tot andere peilingen die soms maar op basis van 500 getuigenissen geëxtrapoleerd werden, zoals die van De Standaard, of die geconcludeerd worden uit enkele toevallige straatinterviews aan de uitgang van de supermarkt in opdracht van een reclameadviesbureau, voor Terzake).

Naast het grote aantal deelnemers had professor Thevissen uiteraard, buiten een ingecalculeerde foutenmarge, ook nog een gemiddelde voorzien van de verschillende stemgerechtigde bevolkingsklassen. De peiling gebeurt echter bij een vast panel en houdt vooral rekening met de interne verschuivingen, waarvoor door POEMA, het Centrum voor Politieke en Electorale Marktanalyse, twee nieuwe instrumenten ontwikkeld werden, nl. de ImagoScan90 en de SwitchPoll.

Het is bijgevolg niet verwonderlijk dat De Stemmenkampioen telkens zowat het dichtst bij de werkelijke verkiezingsuitslag zit van allemaal.

Niet iedereen is daar gelukkig mee. Kort voor de gemeenteraadsverkiezingen vorig jaar werden de resultaten, op uitdrukkelijke vraag van Patrick Janssens, nog van het lokale ATV-scherm geweerd.

Omdat de resultaten van De Stemmenkampioen, precies zoals daarna de verkiezingsuitslag aantoont, de vrije val van de VLD en de steeds toenemende interesse voor (extreem-)rechts signaleerde, was de maandelijkse publicatie dus een doorn in de staalblauwe ogen van o.m. Karel De Gucht.

In de mediawereld is geweten dat De Gucht geen hoge pet op heeft van journalisten. Hij ontkende destijds niet alleen bepaalde uitspraken tegenover Jan Segers van Het Laatste Nieuws, hoewel de geloochende uitspraken op band stonden, hij zette ook al zijn krachten in om te proberen politiek hoofdredacteur Luc Van der Kelen bij die krant te laten ontslaan.

Het devies van ‘mestkever’ De Gucht is: als je geen argumenten hebt, schop dan als een dief in de nacht onder de gordel.

Professor Thevissen creëerde niet alleen De Stemmenkampioen. Als gastcolumnist publiceerde hij in juni vorig jaar een artikel in AchterhetNieuws over de berichtgeving over de Vlaamse Regionale Indicatoren (VRIND) en bewees wetenschappelijk de totale ongeloofwaardigheid van het dagblad De Morgen, dat als een likkend schoothondje aan de leiband van de overheid loopt en door Noël Slangen omgevormd werd tot het slaafse partijblad van de VLD.

Over mekaars-piemel-vasthouden gesproken…

Dat artikel schoot bij opperslaaf Yves Desmet begrijpelijk in het verkeerde keelgat. In de eerste plaats werd ik, als uitgever, daarvoor op gemene wijze aangepakt. Maar op mijn leeftijd ben je niet meer zo snel geïntimideerd door dergelijke slippendragers, die zelf elk ogenblik over hun eigen schuinsmarsjeerderij kunnen uitglijden. Ik bespaar me zelfs de moeite het toeval een handje te helpen en gebruik mijn energie voor nuttige dingen.

De volgende stap was het systematisch in de vernieling schrijven van De Stemmenkampioen. Op een uitnodiging van professor Thevissen om een omstandige uitleg te krijgen over het systeem en zo enig inzicht te bekomen in de wetenschappelijke waarde gingen de hournalisten van De Morgen uiteraard niet in. Als getrainde slaafjes luisterden ze alleen onderdanig naar 'dungeon master' Noël Slangen.

Deze Hasseltse advertentie- en gebakkenluchtverkoper, die ongetwijfeld zeer hoogstaande en gespecialiseerde opleidingen heeft gevolgd om met kennis van zaken over peilingen en statistieken te kunnen meepraten, vergeleek in zijn column in De Morgen (jaja,…) politieke peilingen met ‘het lezen van ingewanden van een vis’. Dat zijn eigen VLD-strategie op basis van een regelmatig bevraagd mini-internetpanel wordt geëvalueerd en bijgestuurd, houdt hij als belangrijke informatie achter. De lezer mocht maar eens kunnen besluiten dat de partijstrategie bepaald wordt door koffiedik kijken of het lezen van ingewanden…

Hoofdvolgzame Yves Desmet schakelt de hele brandmerkmachine
in een hogere versnelling en bestookt professor Thevissen met scheldmails. Zijn eigen schoothondjes Walter Pauli, (logebroeder) Tom Cochez en Liesbeth Van Impe houden elke dag de plaat heet.

Helaas is er haast niemand die hun krant leest (ze wordt gekocht voor de goedkope boeken en films die je erbij krijgt) en ze wordt nog minder geloofd.

Karel De Gucht roept daarop Yves Desmet naar Straatsburg waar ze tijdens een etentje de ‘definitieve karaktermoord’ op professor Thevissen bespreken.

De pijlpunten worden met gif ingestreken, de boog wordt gespannen…

Maar de VLD vindt het onverstandig om enkele weken voor de verkiezingen de grootste krant van Vlaanderen (Het Laatste Nieuws) tegen de haren in te strijken. Dus wordt de executie nog even uitgesteld op advies van Slangen en met onmiddellijke instemming van Desmet.

Op 10 oktober verschijnt een ranzig stuk van broodschrijver Walter Pauli waarin hij zonder schroom op de man speelt: er wordt afgerekend met de persoon Frank Thevissen. Zoals we van De Morgen gewoon zijn, worden halve waarheden en hele leugens – ook uit het privé-leven van de professor – kwistig rondgestrooid. Er werd ook gelekt uit een vervalst personeelsdossier van professor Thevissen bij de VUB.

Op zichzelf niets om zich druk over te maken. Niemand leest noch gelooft deze riooljournalistiek. Maar… Karel De Gucht is, ten minste op papier, ook professor aan de VUB en in dit vrijzinnige logebastion begint zich het net rond professor Thevissen te sluiten. Zijn academische integriteit, zélfs zijn broodwinning komt in gevaar.

Walgend van zoveel kuiperijen, trekt Frank Thevissen zich terug uit De Stemmenkampioen. Hij torpedeert ‘zijn kindje’ niet, maar laat het grootmoedig en vol vertrouwen over aan zijn twee collega’s.

Veertien dagen later worden voor het eerst, zonder zijn medewerking, de nieuwe resultaten gepubliceerd: ‘Nieuwe Trend: VLD stijgt, VB zakt’.

Geplaatst door Luc van Balberghe op 00:00 | Reacties (15) |

Labels: , ,