Masha' Allah
Saddam Hoessein is ter dood gebracht, voorspelbaar.
Ten allen kanten deerniswekkend weegeklaag; nog meer voorspelbaar! Schuld en boete worden ontkoppeld. Geen oog om oog, noch tand om tand ! Westerse betweters verklaren de (Irakese) rechtspraak oneerlijk of zelfs sowieso overbodig(!), de uitvoering ervan misdadig. Moord. Slachting. Bush hadden ze erbij moeten hangen !
Mensenrechtelaars draven aan met onmenselijke argumenten, schreeuwen hun universeel eigen gelijk; voor de duizenden slachtoffers van de tirannie is het ultieme zoenoffer niet langer een rechtmatig recht.
Met woorden schrijft Bart B. Van Bockstaele geen humanitaire bezwaren te hebben tegen de executie van Saddam , maar uitdrukken doet hij het anders:
" Zelf vind ik de executie, niet meer dan een eufemisme voor moord of slachting een slechte zaak. Niet om gerechtelijke redenen. .... De schuld van de man stond vast. Het proces, een klucht, was sowieso overbodig. Iemand die op een dergelijke manier heeft gemoord, geplunderd en machtsmisbruik heeft gepleegd, is zonder meer een gevaar voor de mensheid en die mag zich daartegen verzetten.
Om humanitaire redenen was ik ook niet tegen de executie. Dood is dood. De korte pijn is volgens mij humanitairder dan de lange.
Ik vind de executie echter wel een slechte zaak om historische en wetenschappelijke redenen. Van een lijk kun je immers maar weinig meer leren. Het slachten van Saddam was een begrijpelijke, maar betreurenswaardige daad."
Bart blaast koud en warm.
Van de levende Saddam was héél veel te leren, zijn executie betekent een zware slag voor de wetenschap: Het boek " De gedragspsychologie van de volksmisleider" zal immers enige bladzijden moeten missen.
Het "slachten" (hoe doe je dat met een touw ???) is een zeer betreurenswaardige daad:
Het volk in Irak wordt immers de kans ontnomen om edelmoedig en vergevensgezind de dictator een menswaardige behandeling in een aangepast verbanningsoord te bekostigen. Zodra er geen gevaar meer van hem uitging (wegens gezegende leeftijd of goede voornemens), had hij immers zijn steentje weer kunnen bijdragen.
Nationaal socialistische beulen werden 60 jaar geleden ook met een touw geslacht. Hierover heeft elke humane watcher nu de grootste spijt. Nooit zal hij weten welke lieve opa's aan hen verloren gingen. Een onherstelbare klap voor de historie en de wetenschap.
Koran Soera 2:178 " Oh u, die gelooft. U is vergelding voor de vermoorden geboden: de vrije tegen de vrije, de onvrije tegen de onvrije,en de vrouw tegen de vrouw! Wie echter van zijn broeder vergiffenis bekomt, betaalt bereidwillig een passende schadeloosstelling. ..."
Wie Westerse inmenging en imperialisme aanklaagt, onthoude zich ook van de aanmatigende veroordeling van hier-nu-eventjes-niet-meer gangbare rechtswegen !
Voor de ten hemel rijzende bloedschuld is geen passende Wiedergutmachung goed genoeg.
Het Woord wordt volbracht. Exitus. Masha'Allah!
Ten allen kanten deerniswekkend weegeklaag; nog meer voorspelbaar! Schuld en boete worden ontkoppeld. Geen oog om oog, noch tand om tand ! Westerse betweters verklaren de (Irakese) rechtspraak oneerlijk of zelfs sowieso overbodig(!), de uitvoering ervan misdadig. Moord. Slachting. Bush hadden ze erbij moeten hangen !
Mensenrechtelaars draven aan met onmenselijke argumenten, schreeuwen hun universeel eigen gelijk; voor de duizenden slachtoffers van de tirannie is het ultieme zoenoffer niet langer een rechtmatig recht.
Met woorden schrijft Bart B. Van Bockstaele geen humanitaire bezwaren te hebben tegen de executie van Saddam , maar uitdrukken doet hij het anders:
" Zelf vind ik de executie, niet meer dan een eufemisme voor moord of slachting een slechte zaak. Niet om gerechtelijke redenen. .... De schuld van de man stond vast. Het proces, een klucht, was sowieso overbodig. Iemand die op een dergelijke manier heeft gemoord, geplunderd en machtsmisbruik heeft gepleegd, is zonder meer een gevaar voor de mensheid en die mag zich daartegen verzetten.
Om humanitaire redenen was ik ook niet tegen de executie. Dood is dood. De korte pijn is volgens mij humanitairder dan de lange.
Ik vind de executie echter wel een slechte zaak om historische en wetenschappelijke redenen. Van een lijk kun je immers maar weinig meer leren. Het slachten van Saddam was een begrijpelijke, maar betreurenswaardige daad."
Bart blaast koud en warm.
Van de levende Saddam was héél veel te leren, zijn executie betekent een zware slag voor de wetenschap: Het boek " De gedragspsychologie van de volksmisleider" zal immers enige bladzijden moeten missen.
Het "slachten" (hoe doe je dat met een touw ???) is een zeer betreurenswaardige daad:
Het volk in Irak wordt immers de kans ontnomen om edelmoedig en vergevensgezind de dictator een menswaardige behandeling in een aangepast verbanningsoord te bekostigen. Zodra er geen gevaar meer van hem uitging (wegens gezegende leeftijd of goede voornemens), had hij immers zijn steentje weer kunnen bijdragen.
Nationaal socialistische beulen werden 60 jaar geleden ook met een touw geslacht. Hierover heeft elke humane watcher nu de grootste spijt. Nooit zal hij weten welke lieve opa's aan hen verloren gingen. Een onherstelbare klap voor de historie en de wetenschap.
Koran Soera 2:178 " Oh u, die gelooft. U is vergelding voor de vermoorden geboden: de vrije tegen de vrije, de onvrije tegen de onvrije,en de vrouw tegen de vrouw! Wie echter van zijn broeder vergiffenis bekomt, betaalt bereidwillig een passende schadeloosstelling. ..."
Wie Westerse inmenging en imperialisme aanklaagt, onthoude zich ook van de aanmatigende veroordeling van hier-nu-eventjes-niet-meer gangbare rechtswegen !
Voor de ten hemel rijzende bloedschuld is geen passende Wiedergutmachung goed genoeg.
Het Woord wordt volbracht. Exitus. Masha'Allah!
<< Home