Wezens van Mars
1. "De moordenaar is onschuldig , zegt zijn verdediger." Met dit soort inversies wordt de lezer, luisteraar, tv-kijker op het verkeerde been gezet. Tv-nieuwslezers doen niets liever.
" De advocaat beweert dat zijn kliënt onschuldig is" houdt geen kijker aan zijn zetel geplakt.
De openbare aanklager, zijnde de advocaat van het parket, van het Openbaar Ministerie ( jawadde), zijnde op zijn Belgisch de Procureur des Konings ( jawadde jawadde), een staatsbeambte, gerechtsdiender die in ons aller belang verdachte personen al dan niet voor de rechter brengt, zijnde de magistrale ambtenaar bevoegd om de stappen van zijn parket den volke kond te maeken, metten allen nodigen utlechgings erby. Hetzelfde werk wordt opgeknapt door ongezellig Nederlandse Officier van Justitie . In Duitsland doet dit een Staatsanwalt, Anwalt = advocaat = strafpleiter. Hij staat onder de bevoegdheid van de Minister van Justitie, maar verdedigen doet hij het staatsbelang. In het Koninkrijk der Belgen, le Procureur du Roi.
Nomen est omen. Waarom wel zou het parket van Hasselt , de Heer Marc Rubens , procureur des konings , vruchtenloos zijne koninklijke hoogheids' Prins Laurent aanklagen ? Het plebs mag dan al menen wat waarheid is, de procureur brengt slechts die verdachten voor het gerecht die gestraft kunnen worden. Tijdverlies is aan hem niet besteed. Zijn verklaringen dienen alleen om de voorliggende aanklacht te stutten, meer hoeft niet.
Wie de geplande rechtszaak wil verwateren die moet proberen de prinselijke Kapitein-ter-Zee te enteren.
Want al mogen Ministers de prinselijke immuniteit ontkennen, tussen wet en daad staat de Belgische werkelijkheid. Wie ze niet kent, kende niet onderzoeksrechter Connerotte of procureur Bourlet, mannen met een kwalijke neiging om in alle potjes te gaan roeren.
Schimpen op de blauwbloedige artiesten is trouwens al te gemakkelijk, zeker in dit ons land. Doeltreffender is zich te realiseren wie dat koninklijk cirkus hier neerpoot en wie het ten eeuwigen treure prijst, vergoeilijkt, vergoedt, doteert ?
Mannen van Mars hoeven niet te landen, ons land is ermee bezaait.
2. Het fantastische Tv-aanbod jaagt de verveelde zapper af en toe eens naar Frans Brussel, RTBF La Une (vanwaar de VRT één mosterd komt). Bijna was alle oudejaarsavondchampagne eraan geweest. Een 'Emission spéciale' meldde gisterenavond, als was het niet in een droom, de eenzijdige uitroeping van de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Parlementairen, journalisten... alles echtig techtig . Te mooi om waar te zijn. Soms iets over de schreef.
Op andere zenders van klank en beeld niets daarvan, slechts dat waarvoor ze dagen voordien al geprogrammeerd waren. Zouden de Vlaamse meerwaardezenders zoveel Belgische beunhazen tellen , dat ze een nieuwsstop kunnen afdwingen?
Op 30 oktober 1938 wist ook slechts 1 zender dat de aarde door de mannen van Mars werd ingepalmd. Orson Welles bracht een luisterspel. Wat realiteit leek ,was tot ieders geluk, slechts fictie.
Zo werd ook de 'Emission spéciale' veranderd in ' Ceci est une fiction'. Te vroeg toonde La Une dit aan haar publiek . Argeloos, geschrokken, treurig, ontsteld, boos.
Af en toe vergleed het programma in kinderlijke naïviteit: douanecontroles aan de taalgrens, postzegels met de nieuwe koningin Astrid, ...
Voortdurend reageerde het goedgelovig publiek: De francofonie omarmt België, treurt om zijn ondergang, zoekt haar heil niet meer aan een van België bevrijde kust,....
De uitzending toont de Waalse aberraties aan onze franstalige landgenoten. De reaal-TV schudde hen wakker. Of achteraf het panel van Walen en Vlamingen en het opportunistisch geleuter van een Brusselaar velen nog lang wakker hield ?
De (juist weergegeven ?) resultaten van de telefonische en elektronische reacties op de uitzending horen thuis op de studiebureaus van Vlaamse politici. Omwille van het behoud van la grande Belgique zijn Franstaligen bereid hun ziel te verpanden, als Vlaanderen blijvend bereid is voor de hypotheek op te draaien.
" De advocaat beweert dat zijn kliënt onschuldig is" houdt geen kijker aan zijn zetel geplakt.
De openbare aanklager, zijnde de advocaat van het parket, van het Openbaar Ministerie ( jawadde), zijnde op zijn Belgisch de Procureur des Konings ( jawadde jawadde), een staatsbeambte, gerechtsdiender die in ons aller belang verdachte personen al dan niet voor de rechter brengt, zijnde de magistrale ambtenaar bevoegd om de stappen van zijn parket den volke kond te maeken, metten allen nodigen utlechgings erby. Hetzelfde werk wordt opgeknapt door ongezellig Nederlandse Officier van Justitie . In Duitsland doet dit een Staatsanwalt, Anwalt = advocaat = strafpleiter. Hij staat onder de bevoegdheid van de Minister van Justitie, maar verdedigen doet hij het staatsbelang. In het Koninkrijk der Belgen, le Procureur du Roi.
Nomen est omen. Waarom wel zou het parket van Hasselt , de Heer Marc Rubens , procureur des konings , vruchtenloos zijne koninklijke hoogheids' Prins Laurent aanklagen ? Het plebs mag dan al menen wat waarheid is, de procureur brengt slechts die verdachten voor het gerecht die gestraft kunnen worden. Tijdverlies is aan hem niet besteed. Zijn verklaringen dienen alleen om de voorliggende aanklacht te stutten, meer hoeft niet.
Wie de geplande rechtszaak wil verwateren die moet proberen de prinselijke Kapitein-ter-Zee te enteren.
Want al mogen Ministers de prinselijke immuniteit ontkennen, tussen wet en daad staat de Belgische werkelijkheid. Wie ze niet kent, kende niet onderzoeksrechter Connerotte of procureur Bourlet, mannen met een kwalijke neiging om in alle potjes te gaan roeren.
Schimpen op de blauwbloedige artiesten is trouwens al te gemakkelijk, zeker in dit ons land. Doeltreffender is zich te realiseren wie dat koninklijk cirkus hier neerpoot en wie het ten eeuwigen treure prijst, vergoeilijkt, vergoedt, doteert ?
Mannen van Mars hoeven niet te landen, ons land is ermee bezaait.
2. Het fantastische Tv-aanbod jaagt de verveelde zapper af en toe eens naar Frans Brussel, RTBF La Une (vanwaar de VRT één mosterd komt). Bijna was alle oudejaarsavondchampagne eraan geweest. Een 'Emission spéciale' meldde gisterenavond, als was het niet in een droom, de eenzijdige uitroeping van de onafhankelijkheid van Vlaanderen. Parlementairen, journalisten... alles echtig techtig . Te mooi om waar te zijn. Soms iets over de schreef.
Op andere zenders van klank en beeld niets daarvan, slechts dat waarvoor ze dagen voordien al geprogrammeerd waren. Zouden de Vlaamse meerwaardezenders zoveel Belgische beunhazen tellen , dat ze een nieuwsstop kunnen afdwingen?
Op 30 oktober 1938 wist ook slechts 1 zender dat de aarde door de mannen van Mars werd ingepalmd. Orson Welles bracht een luisterspel. Wat realiteit leek ,was tot ieders geluk, slechts fictie.
Zo werd ook de 'Emission spéciale' veranderd in ' Ceci est une fiction'. Te vroeg toonde La Une dit aan haar publiek . Argeloos, geschrokken, treurig, ontsteld, boos.
Af en toe vergleed het programma in kinderlijke naïviteit: douanecontroles aan de taalgrens, postzegels met de nieuwe koningin Astrid, ...
Voortdurend reageerde het goedgelovig publiek: De francofonie omarmt België, treurt om zijn ondergang, zoekt haar heil niet meer aan een van België bevrijde kust,....
De uitzending toont de Waalse aberraties aan onze franstalige landgenoten. De reaal-TV schudde hen wakker. Of achteraf het panel van Walen en Vlamingen en het opportunistisch geleuter van een Brusselaar velen nog lang wakker hield ?
De (juist weergegeven ?) resultaten van de telefonische en elektronische reacties op de uitzending horen thuis op de studiebureaus van Vlaamse politici. Omwille van het behoud van la grande Belgique zijn Franstaligen bereid hun ziel te verpanden, als Vlaanderen blijvend bereid is voor de hypotheek op te draaien.
<< Home