Limburgs belgië Barst Comité

Van woensdagavond 16 mei 2007 tot veel te laat in de volgende morgen organiseerde het LbBC haar tweede Republikeins Zangfeest . Muziek van alle slag, van de VNJ Muziekkapel, de Red Hackle Pipe Band, Bart de Bard,... over een uitzonderlijk optreden van Miel Cools, tot klassieke muziek van Peter Benoit en klassieke zang van Gust Teugels, onvoorzien aangedikt met solozang o.a. door oud-senator Walter Luyten met zijn Vlaamse interpretatie van de Ouwe Taaie luisterde de samenzang meer dan op.
De samenzang werd welbespraakt en humoristisch geleid. Met het in de bloemen zetten van 'ontbelgde Vlamingen', het nodige applaus en de talrijke 'Republikeinse groeten' en redes liep het geheel uit. Voor jonge enthousiastelingen mag 1u30 in de ochtend vroeg zijn, voor het oudere deel van de zaal werd de nacht te lang.

Vlaamse politici uit vijf partijen waren duidelijk aanwezig. Verwarmend was het om zien hoe broederlijk Bert Schoofs (VB) en Kris Van Dijck(NV-A) zich aan de groene tafel de micro deelden. Even verwarmend als Patrick Vankrunkelsven (Open-VLD) voor in de zaal naast Hugo Coveliers (VLOTT) had plaatsgenomen. De lege stoel naast Jean-Marie De Decker (LDD) stond wellicht symbool voor vergane vriendschap. Als ondervoorzitter van het VVB mocht Herman Suykerbuyk (voormalig CD&V) niet ontbreken. De aangekondigde spreker Marc De Mesmaecker (NV-A) en voorzanger Gerolf Annemans (VB) waren afwezig. Van de VB-politici zaten wel Filip Dewinter, Freddy Van Gaever, Bruno Valkeniers, Katleen Martens in de voorste rijen. Jan Jambon (NV-A) bracht de kortste Republikeinse groet. Jean-Marie De Decker las voor uit eigen werk. Hugo Coveliers schitterde. Patrick Vankrunkelsven moest spiesroeden lopen, maar behield zijn kalmte toen een verergerde toeschouwer woedend de zaal verliep en hem voor verrader schold. Godsvrede is niet voor iedereen even gemakkelijk. Een luide roeper heeft niet steeds gelijk.

Jan Verroken, negentig oud en wijs, vernoemt op zijn zeer noemenswaardig blog in een bijdrage over Leuven Vlaams het contraproductief effect van de slogan "Walen buiten". De weinige medestanders aan de Waalse overzijde lieten het afweten, hun argumenten pro 'Leuven Vlaams' vingen bot in Waalse kringen. Vlaamse betrachtingen werden uitgesteld en aan Waalse wensen werd uiteindelijk, met nog meer geld dan nodig, voldaan.

Jan Verroken indachtig, zou "belgië Barst" dus beter door een positiever "Vlaanderen vrij! " vervangen worden. Een naam als "Limburgs belgië Barst Comité" mag zeer duidelijk zijn, de kopers van het product ware kenners, deze naam komt niet van Saatchi & Saatchi. Zelfs een Slangen zou hem niet kunnen bedenken, tenzij hij achterbaks de afzet wil beperken.

VSN, KVHV, Voorpost, TAK maken van de Vlaamse zaak geen lauwe bedoening. Zij staan in de vuurlinie, ze zijn de zichtbare Vlaamse wil. Daardoor worden zij een mikpunt voor alle anti-Vlaamse krachten. Behoedzaam omspringen met afschrikwekkende leuzen is hun regel. Het is gemakkelijk om de overtuigden te overtuigen. Werving vergt geen harde aanpak, het is met honing dat zich zelfs vliegen laten vangen. Hierom moeten geen radikale standpunten sneven, het volstaat om ze verstandig aan de man te brengen.

Ook het uitschelden van de minder radikale Vlaamse medestrijder is niet van gisteren. Best zinvol als midddel om oude frustraties kwijt te geraken, is het weinig zinvol om de Vlaamse zaak te dienen.